Το σάλιο μας το έχουμε μόνον για να τους φτύνουμε

Ανασύρω ολικά μια παλαιότερη δημοσίευση μου για τον ρόλο των σαλτιμπάγκων που προσομοιώνει τα τεκταινόμενα των ημερών στην πολιτική σκακιέρα. Εξαιρετικά αφιερωμένο στον Παναγιώτη που δοκιμάζει τις αντοχές του μετά την ένταξη στο ''μηχανισμό'' επιλογής υποψηφίων.

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, οι καλοστημένες φιέστες, το μεγάλο φαγοπότι, η συναλλαγή και η εξαργύρωση των υπηρεσιών σε θέσεις ευθύνης και εξουσίας είναι γνώρισμα των σύγχρονων γατόπαρδων.

Τα υποδόρια σκουλήκια είναι πολλές φορές πιο επικίνδυνα από τα δηλητηριώδη σκουλήκια της γης. Τα μεν τα βλέπεις και τα αποφεύγεις τα άλλα όμως τα εμπιστεύεσαι και αυτά σε καταβροχθίζουν από τα μέσα.

Ο γενικός κανόνας είναι ότι το σάλιο μας το έχουμε για να τους φτύνουμε και όχι για να τους γλύφουμε.

Kάποτε μέσα απ' τον Ωκεανό της Ιστορίας και ύστερα από ένα βιβλικό σεισμό, ξεπήδησε μια άγνωστη μέχρι τότε ξέρα και πάνω της εμφανίστηκε ένα πολύ παράξενο δένδρο.

Τα κλαδιά του γέμισαν πολύ γρήγορα με προκλητικά ζουμερούς καρπούς, ενώ η φυλλωσιά του ήταν τόσο πυκνή που το φως του ήλιου δύσκολα τη διαπερνούσε με αποτέλεσμα να βυθίζεται στη σκιά ότι συνέβαινε στο εσωτερικό της.

Κάτω από το δένδρο εμφανίστηκε ένας πολύβουος κόσμος ζωικών ειδών, που ανάμεσα τους υπήρχε μια φυλή αδίστακτων και πονηρών ΓΑΤΟΠΑΡΔΩΝ.

Αμέσως οι ΓΑΤΟΠΑΡΔΟΙ αναφώνησαν, μέσα στη γενική σύγχυση, ότι γι'αυτούς φτιάχτηκε εκείνο το δένδρο και τσαλαπατώντας όλα τα άλλα ζώα που βρέθηκαν μπροστά τους, σκαρφάλωσαν και θρονιάστηκαν στα κλαδιά του.

Οργανώθηκαν σε συμμορίες για να κατοχυρώσουν τις θέσεις τους και απολάμβαναν βουλιμικά τους καρπούς του δένδρου.

Το αέναο φαγοπότι τους χάριζε πλούσια κόπρανα με τα οποία φιλοδωρούσαν τα ζώα που ζούσαν από κάτω, όπως και τις ρίζες του δένδρου, που άρχισε να ψηλώνει και να απλώνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, σκορπίζοντας μια ζοφερή σκιά ολόγυρά του.

Έτσι, ότι ζωντανό υπήρχε από κάτω αργοπέθαινε από την μπόχα, το σκοτάδι και τον υποσιτισμό.

Η δυσωδία και η σαπίλα ώθησε σε εξέγερση μερικά απ' τα ζώα που ζούσαν κάτω απ'το δέντρο, τα οποία έφτιαξαν μεγάλα πριόνια και άρχισαν να πριονίζουν τον τερατώδη κορμό του.

Στη φυλή αυτή των ΠΡΙΟΝΙΣΤΩΝ προσχωρούσαν όλο και περισσότερα ζώα, ενώ πολλά άλλα εξέφραζαν με διάφορους τρόπους τη συμπάθεια και την συμπαράστασή τους προς τους ΠΡΙΟΝΙΣΤΕΣ.

Oι ΓΑΤΟΠΑΡΔΟΙ βλέποντας τα σκούρα έσπευσαν να αντιδράσουν. Μαζί με τα κόπρανα τους εξαπέλυσαν προς τα αγανακτισμένα ζώα καλοσυνταγμένες διακηρύξεις στις οποίες τους ανακοίνωναν ότι τους ονομάζουν πλέον ΒΑΣΙΚΟΥΣ, γιατί συνειδητοποίησαν ότι τα ζώα αυτά αποτελούν τη ΒΑΣΗ τουτέστιν το στήριγμα του ΙΕΡΟΥ, όπως το αποκάλεσαν, δένδρου που συμβολίζει την Πρόοδο και την Ανάπτυξη.

Επίσης τους διεμήνυσαν ότι θα τους ρίχνουν που και που καρπούς απ' το δένδρο και τους υπόσχονταν πως αν σπείρουν τα κουκούτσια τους και εφ' όσον ακολουθήσουν μεθόδους καλλιέργειας που θα υποδείκνυαν στο μέλλον οι ίδιοι οι ΓΑΤΟΠΑΡΔΟΙ, θα καταφέρουν κάποτε και οι ΒΑΣΙΚΟΙ να αποκτήσουν ίδια και καλύτερα δένδρα..

Οι περισσότεροι ΒΑΣΙΚΟΙ τόχαψαν το παραμύθι ανένηψαν και έστρεψαν όλες τους τις προσπάθειες στην αυταπάτη της απόκτησης δικών τους δέντρων, εφαρμόζοντας αγωνιωδώς τις παραπλανητικές παραινέσεις των ΓΑΤΟΠΑΡΔΩΝ.

Οι ΠΡΙΟΝΙΣΤΕΣ συνέχιζαν το έργο τους, αλλά μερικοί απ΄αυτούς κουράστηκαν γρήγορα κι άρχισαν να ρίχνουν κλεφτές ματιές προς τα πάνω.

Οι ΓΑΤΟΠΑΡΔΟΙ το πρόσεξαν αμέσως αυτό και καθώς οι ΠΡΙΟΝΙΣΤΕΣ ήταν ο μεγάλος τους εφιάλτης, άρχισαν να ρίνουν σιγά-σιγά αυτοσχέδια σκοινιά που έφτιαχναν απ΄τη φλούδα του δέντρου τους και κλείνοντας το μάτι στους μεταμελημένους ΠΡΙΟΝΙΣΤΕΣ τους καλούσαν να ανέβουν μια βόλτα στο φρούριό τους.

Αυτοί, αναρριχήθηκαν στο άψε-σβήσε, στρογγυλοκάθισαν και ενώ τα σάλια τους έτρεχαν, κοίταζαν με γουρλωμένα μάτια την υπεραφθονία των καρπών γύρω τους.

Οι ΓΑΤΟΠΑΡΔΟΙ τους επέτρεψαν να γλείψουν για λίγο τους χυμούς του δέντρου τους και στη συνέχεια τους εξήγησαν το σχέδιό τους.

Σας ονομάζουμε τους είπαν φυλή των ΣΑΛΤΙΜΠΑΓΚΩΝ και αποστολή σας είναι να μας βοηθήσετε να εξοντώσουμε τους ΠΡΙΟΝΙΣΤΕΣ απ΄ τη μια και να απονευρώσουμε όσους ΒΑΣΙΚΟΥΣ αντιδρούν ακόμη, απ΄ την άλλη. Θα γίνετε τα μάτια μας, τα αφτιά μας και η σκέψη μας εκεί κάτω και ως αντάλλαγμα θα έχετε το χώρο σας εδώ πάνω. Θα μεταφέρετε στους ΒΑΣΙΚΟΥΣ τη διαβεβαίωση πως εμείς εδώ πάνω έχουμε βρει τους τρόπους και τη διαδικασία με την οποία θα μπορέσουν να αποκτήσουν ίδια με το δικό μας δέντρα, αρκεί να εκμεταλλεύονται κατάλληλα τα γόνιμα κόπρανά μας ακολουθώντας την Μέθοδο της Ανακύκλωσης. Επίσης θα εκμεταλλεύεσθε τις όποιες προσβάσεις σας στην φυλή των ΠΡΙΟΝΙΣΤΩΝ για να πείσετε, όσους περισσότερους απ΄ αυτούς μπορέσετε, να δοκιμαστούν ως βοηθοί σας στη μύηση των ΒΑΣΙΚΩΝ, στην κοπροεπεξεργασία και κοπροανάλυση, με την προοπτική να κερδίσουν κάποτε και αυτοί μια θέση εδώ πάνω>.

Η συμφωνία έκλεισε και το έργο των ΣΑΛΤΙΜΠΑΓΚΩΝ άρχισε να ;προοδεύει με απρόβλεπτα γοργούς ρυθμούς. Τα φλούδινα σχοινιά στέναζαν απ΄ τα αδιάκοπτα πάνω-κάτω τους.

Προόδευαν; όμως και οι διεκδικήσεις τους για καλύτερες θέσεις κοντά στην κορυφή του δέντρου, εκεί που βρίσκονταν οι πιο χυμώδεις και περιζήτητοι καρποί.

Τότε οι ΓΑΤΟΠΑΡΔΟΙ άρχισαν να ανησυχούν για τα κεκτημένα τους και δεν άργησαν να βρουν τη λύση για το νέο πρόβλημα που είχε προκύψει. Έταζαν στους νεοφερμένους ΣΑΛΤΙΜΠΑΓΚΟΥΣ, πρώην ΠΡΙΟΝΙΣΤΕΣ, γρήγορη ανέλιξη στα ψηλότερα σημεία του δέντρου, με την προϋπόθεση να εξοντώσουν τους παλιότερους διεκδικητές, που ήταν και οι μυητές τους στις απολαύσεις του πάνω μέρους του δέντρου.

Ο τρόπος εξόντωσης ήταν και πάλι απόλυτα ταιριαστός με τις μεθόδους και τις επινοήσεις των ΓΑΤΟΠΑΡΔΩΝ.

Γέμιζαν μεγάλους σάκους με κόπρανα, τους σφράγιζαν προσεκτικά και έβαζαν κάποιους νέους ΣΑΛΤΙΜΠΑΓΚΟΥΣ να πείσουν του παλιούς, πως οι σάκοι ήταν γεμάτοι με καρπούς που κατάφεραν να κλέψουν οι νεοφερμένοι, όταν οι ΓΑΤΟΠΑΡΔΟΙ ήταν βυθισμένοι στις ηδονές και τις απολαύσεις τη ακατάσχετης καρποφαγίας και κοπροπαραγωγής.

Οι παλιοί και επικίνδυνοι πλέον ΣΑΛΤΙΜΠΑΓΚΟΙ με ασυγκράτητη απληστία άρπαζαν τους σάκκους και με την πρόφαση πως θα παραδώσουν το περιεχόμενό τους στους ΒΑΣΙΚΟΥΣ για να κατευνάσουν τις μουρμουριστές αντιδράσεις τους, έσπευδαν να γλιστρήσουν με τα φλουδοσχοινιά γρήγορα προς τα κάτω, φορτωμένοι με τους σάκκους, για να προλάβουν να τους αποθηκεύσουν στις απόκρυφες τρύπες που είχαν φτιάξει κατά τη διάρκεια των δόλιων επισκέψεών τους στη ΒΑΣΗ.

Τότε οι ΝΕΟΦΩΤΙΣΤΟΙ ΣΑΛΤΙΜΠΑΓΚΟΙ ροκάνιζαν με μαεστρία τα βαρυφορτωμένα φλουδοσχοινιά και οι ανυποψίαστοι μυητές τους άφηναν την τελευταία τους πνοή μέσα στα κόπρανα που ξεχύνονταν από τους σάκους, καθώς αυτοί έσκαγαν με γδούπο στη ΒΑΣΗ μαζί με τα σοκαρισμένα κορμιά τους, θλιβερά απομεινάρια της άθλιας ύπαρξής του.

Έτσι κρατιόντουσαν οι ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ στη κορυφή του δέντρου και έτσι ξύπναγαν που και που απ΄το βαθύ τους λήθαργο μερικοί ΒΑΣΙΚΟΙ και πέρναγαν στο πλευρό των ΠΡΙΟΝΙΣΤΩΝ που είχαν απομείνει.

Όσο η πριονιστική τους δράση αντηχούσε έστω και ως μακρινός απόηχος στα μισοφραγμένα αφτιά των ναρκωμένων ΒΑΣΙΚΩΝ, το ΠΡΟΤΑΓΜΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΡΙΖΩΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ παρέμενε ζωντανό...



ΑΦΗΓΗΣΗ : ΜΠΟΤΣΩΝΗΣ
ΥΠΟΝΟΜΕΥΤΗΣ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΩΝ