Αντί για ευχές. Ωδή στον Θησέα του 21ου Αιώνα

Ωδή

στον Θησέα

του 21ου αιώνα

*

Κάθε αναπνοή και μια ευχή,

Κάθε ώρα και μια προσευχή,

Κάθε βδομάδα και μια ελπίδα,

Κάθε μήνα και μια προσδοκία

Κάθε πρωτοχρονιά ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ,

Ο Μινώταυρος τρέφεται με νέα κορμιά,

Διώχνει τη μπόρα η καταιγίδα.

*

Χρόνια, αιώνες τώρα, τα ίδια και τα ίδια,

Άδειες Ευχές, φοβισμένες προσευχές,

Κούφιες ελπίδες, Προσδοκίες ζωσμένες με φίδια.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ από φτηνά γιορτινά στολίδια,

Κι' ήταν η μια χειρότερη από την άλλη

Κι' όλοι μας απ' το κακό στο χειρότερο χάλι,

Βία, αίμα, πείνα, σκοτάδι και αδικίες με το τσουβάλι.

*

Φταίω εγώ, μήπως εσύ και όλοι οι άλλοι, φταίμε όλοι,

Που μας ξεζουμίζουν κεφαλαιοκράτες, ηγέτες, θεοί και διαβόλοι,

που γεννιόμαστε για να ζήσουμε ως πλανητικοί διαβάτες,

Και ψευτοζώντας πεθαίνουμε ως δούλοι, κολίγοι κι' εργάτες.

*

Η φτώχια μας γεννάει τα πλούτη τους,

Η άγνοιά μας θρέφει την αιμοσταγή εξουσία τους,

Ο Φόβος μας ποτίζει τη δύναμή τους,

Εφιάλτες μας γίνονται νόμοι και σχεδιασμοί τους.

*

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ, Νέα Γενιά, πες και ξεκίνα,

Της γνώσης τη φλόγα άναψε, κάψ' τη σκούρα κουρτίνα,

Κατάργησε κεφαλαιοκράτες, ηγέτες, χαζοθεούς και διαβόλους,

Τα πλούτη του κόσμου μοίρασε ίσα σε όλους,

Χαρά όλοι για να 'χουνε, κοινούς και άξιους ρόλους.

 

*

Κι' αφού σκοτώσεις το Μινώταυρο, γύρνα Αθήνα,

Λευτέρωσε τους σκλάβους της και αγόρευσε στην Πνύκα,

Λαούς και πόλεις του κόσμου ένωσε, διώξε την τυραννία,

Άμεση Δημοκρατία φύτεψε και τρύγα τους καρπούς της,

Και τα όνειρά σου ας γίνουνε εφιάλτες στους εχθρούς της.

*

Θησέα, Οικουμενικέ Λαέ, η Αθήνα του 21ου αιώνα,

σε καλεί να την χτίσεις με γνώση, όραμα κι' αγώνα,

ο Μέγα-Αλέξανδρος απέθανε μαζί και η γοργόνα,

Σκότος και Φως συγκρούονται σε Νέο Μαραθώνα.

*

Κώστας Λάμπος, 22 Δεκέμβρη 2010