Σκέψεις ενός φιλόσοφου για τα θλιβερά γεγονότα στη Λωρίδα της Γάζας

Λένε πως η αλήθεια είναι το πρώτο θύμα ενός πολέμου. Μάλλον είναι το πρώτο θύμα της κτηνωδίας. Αναγκάζεσαι να πεις ψέματα, ίσως ακόμα και στον ίδιο σου τον εαυτό, όταν μετέχεις στην κτηνωδία. Δε θα αναγκαζόσουν, ωστόσο, να πεις ψέματα ευθύς εξαρχής σχετικά με έναν πόλεμο που θα ήταν πράγματι δίκαιος.

Με τον όρο «σιωνισμός» εννοώ την ίδρυση και ουσιαστικά την απαραίτητη άμυνα του κράτους του Ισραήλ περίπου με τα σύνορα που είχε το 1948. Πρόκειται για έναν σχεδιασμό που στο παρελθόν δικαιώθηκε με το Ολοκαύτωμα και σήμερα δικαιώνεται με την ύπαρξη μιας ιουδαϊκής πατρίδας. Με τον όρο «νεοσιωνισμός» εννοώ την αφαίρεση από τους Παλαιστίνιους, το μοναδικό αυτόχθονα λαό της ιστορικής Παλαιστίνης, τουλάχιστον της αυτονομίας τους στο τελευταίο πέμπτο κομμάτι της πατρίδας τους.

Ένας αξιοπρεπής ανθρωπισμός, η Αρχή του Ανθρωπισμού, δικαιώνει το Σιωνισμό. Καταδικάζει το νεοσιωνισμό. Τον καταδικάζει κάθετα. Δεν υπάρχουν δύο όψεις στην ιστορία ενός βιασμού που έχει πράγματι λάβει χώρα.

Ακούμε από τη νεοσιωνιστική κυβέρνηση του Ισραήλ ότι με τις επιθέσεις που εξαπολύει κατά της δημοκρατίας στη Γάζα, δεν κάνει τίποτα περισσότερο από το να ασκεί αυτοάμυνα. Σώζει τις ζωές των πολιτών της από επιθέσεις πυραύλων. Δεν είναι, όμως, αυτός ο σκοπός της.

Εάν η αυτοάμυνα ήταν πράγματι ο σκοπός της, τότε θα τον επιτύγχανε άμεσα υιοθετώντας τη λύση που προτείνεται για το παλαιστινιακό ζήτημα, κάτι που κάθε άλλο παρά περίπλοκο είναι. Θα απαρνούνταν το νεοσιωνισμό. Θα αποσυρόταν άνευ όρων, χωρίς καμιά διαπραγμάτευση, από ό,τι έχει απομείνει από την πατρίδα ενός άλλου λαού.

Ο υπερισχύων σκοπός του νεοσιωνισμού στη Γάζα σήμερα είναι ο ίδιος ο νεοσιωνισμός. Είναι η φαύλη ιδιοτέλεια. Ο σημιτισμός αυτός που βρίσκεται στο ίδιο επίπεδο με τον αντισημιτισμό και σήμερα πια έχει αρχίσει να γίνεται εφάμιλλος με όσα διέπραξε ο αντισημιτισμός. Το κράτος του Ισραήλ δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα, και κυρίως κανένα απολύτως ηθικό δικαίωμα, να συνεχίζει να επιδιώκει την επίτευξη του υπερισχύοντος σκοπού του στη Γάζα.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Στο σχεδιασμό που καταστρώνει για το νεοσιωνισμό, το Ισραήλ δεν έχει κανένα απολύτως ηθικό δικαίωμα να υπερασπίζεται τον εαυτό του από τους πυραύλους που χρησιμοποιούνται εναντίον του. Όποια κι αν είναι τα ένστικτα της ανθρώπινης φύσης, το Ισραήλ δεν έχει περισσότερα δικαιώματα να υπερασπίζεται τον εαυτό του από αυτούς τους πυραύλους από ό,τι είχε η χιτλερική Γερμανία να υπερασπίζεται τον εαυτό της και τα στρατόπεδα θανάτου που διέθετε.

Αυτό στο οποίο έχει εμπλακεί το Ισραήλ φυσικά δεν είναι καν πόλεμος. Γιατί ένας πόλεμος, σύμφωνα με το συνειρμό στον οποίο παραπέμπει ο συγκεκριμένος όρος και είναι απαραίτητος, και μάλιστα είναι απαραίτητος για προπαγανδιστικούς λόγους, προϋποθέτει δύο πλευρές ανάλογης δύναμης. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στη Γάζα είναι κάτι διαφορετικό.

Οι Παλαιστίνιοι είναι αυτοί που πάντοτε είχαν κι έχουν ακόμα μέχρι σήμερα ηθικό δικαίωμα στην τρομοκρατία που ασκούν, στη δικαιολογημένη αυτοάμυνά τους κατά του νεοσιωνισμού σε ολόκληρη την περιοχή της ιστορικής Παλαιστίνης. Το επιχείρημα που στηρίζει την εν λόγω θέση, κι εν μέρει βασίζεται στην Αρχή του Ανθρωπισμού, καθίσταται πλέον απλούστερο.

Τεντ Χόντεριχ (Ted Honderich)
31/12/2008, Λονδίνο