Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009
Είναι δίπλα μας και δεν τους βλέπουμε...
Εδώ αποτυπώνεται η σκληρή πραγματικότητα που όλοι εμείς κρατάμε μακριά από τον μικρόκοσμό μας.
Άνθρωποι άχρηστοι για το σύστημα που πρώτο τους έχει αποβάλει.
Άνθρωποι νεκροί που σέρνονται έξω από τους τάφους τους.
Άνθρωποι αποκλεισμένοι από την ζωή και το μέλλον.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
4 σχόλια:
Συγχαρητήρια Άρη για την ανάρτησή σου αυτή, που δείχνει με τον πιό άμεσο και παραστατικό τρόπο το πρόσωπο του καπιταλισμολύ, του μεγαλύτερου εχθρού της ανθρωπότητας.
HASTA LA VICTORIA SIEBRE.
Να είσαι καλά
Κώστας Λάμπος
Οχι μόνο συγχαρητήρια...μα μεγάλη περηφανεια και θαυμαστό...γιατί εσύ
βλέπεις και γιατί μπορείς να μας κάνεις να βλέπουμε κι εμείς.
==είμαστε πάρα πολλοί απλά καμμιά φορά το ξεχνάμε==
Σταγόνες βροχής που ποτίζουν διψασμένη Γη και μετά σχηματίζουν ρυάκια, ρεματιές, ποταμάκια για να σμίξουν και να γίνουν ορμητικό ποτάμι που θα ξεπλύνει την κοίτη του ανθρώπινου πολιτισμού από τα γκλαμουράτα σκουπίδια της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Γι' αυτό Μάνια μου οι "αόρατοι" μπορεί να μην είναι ορατοί από τους εξουσιαστές είναι όμως ορατοί και αδιάψευστοι μάρτυρες κατηγορίας του καπιταλισμού κάθε μορφής και κοπής. Με άλλα λόγια, όπως στη Φύση τίποτε δεν πάει χαμένο ΄'ετσι και στο κοινωνικό γίγνεσθαι οι αόρατοι μας δείχνουν το δρόμο...της ανθρωπιάς, το δρόμο του Οικουμενικού Ουμανιστικού Πολιτισμού.
Να είσαι καλά
Κώστας Λάμπος
Δημοσίευση σχολίου